Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Καλά Χριστούγεννα!


        Θέλω σήμερα να σου ευχηθώ. Θέλω όμως πρώτα με καθαρή διαύγεια να παρατηρήσεις τι γίνεται γύρω σου, δίπλα σου...Θέλω να σταθείς σαν μια κολόνα και το βλέμμα σου με επιμονή να προσέξει τη κιονοστοιχία. Δες την ομορφιά, τη μελωδία που κρύβεται μέσα στη σιωπή. Θαύμασε για λίγο και μετά συλλογίσου. Πολύ γρήγορα θα διαπιστώσεις να υφίσταται κάτι διαφορετικό, ένας ισανώμαλος διχασμός.

        Έπειτα, εξέτασε τον εαυτό σου. Δες τα σύνορα σου, αν είναι κλειστά, ή όχι. Αν είσαι μονόκωπος και το μόνο που σε απασχολεί είναι η δική σου ευδαιμονία στο παρόντα βίο. Δεν θέλω να αδιαφορήσεις, να κλείσεις με φράγμα τη φωνή της συνείδησης που σου χάρισε ο Θεός. Εκμεταλλεύσου το χάρισμα αυτό που σε κάνει να ξεχωρίζεις απ'την άλογη φύση. 

        Υπάρχουν συνάνθρωποι μας που σήμερα δεν θα φάνε αλλά σιωπηλά θα κρύβονται. Ίσως γιατί ντρέπονται.

        Υπάρχουν άστεγοι που το πεζοδρόμιο είναι ο μόνιμος και πιστός τους φίλος, σε αυτές τις δύσκολες, γιορτινές, μέρες. 

        Υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν να προσφέρουν στα παιδιά τους τα βασικά. Ζουν στην απόλυτη, ή στη σχετική φτώχεια. Σβησμένα, μικρά, χαμόγελα, δημιουργούν τη κατάσταση πιο δύσκολη, πιο επώδυνη, για την Μάνα και τον Πατέρα.

        Υπάρχουν Μάνες, κακοποιημένες, που προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους και να εκτελέσουν το Ιερό Χρέος, απέναντι στα παιδιά, τους μικρούς αγγέλους.

        Υπάρχουν καρκινοπαθείς που δεν έχουν λεφτά να προμηθευτούν τα φάρμακα τους, να ζήσουν το υπόλοιπο που τους μένει αξιοπρεπώς και να νικηθούν πάνω στη μάχη, κρατώντας με περηφάνια τη σημαία της Ζωής.

        Υπάρχουν παιδιά που εκμεταλλεύονται καθημερινά και στο βωμό του χρήματος θυσιάζονται για να ικανοποιηθούν αρρωστημένες συνειδήσεις.

        Υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν γονείς και το Χριστουγεννιάτικο δένδρο μιλά μυστικά στη ψυχούλα τους. Δεν ξέρουν τι να ζητήσουν, τι να ευχηθούν, τι να περιμένουν. Δεν ξέρουν, διότι η σκληρή πραγματικότητα τα οδηγεί απότομα και βάναυσα στην ενηλικίωση. 

        Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, που βρίσκονται στη φυλακή, διότι δεν μπόρεσαν να ξεπληρώσουν τα χρέη τους και βρίσκονται σε συνθήκες εσωτερικού πολέμου. Είναι πράγματι δύσκολο να μπορείς να συμφιλιώσεις τις φωνές σου και το πνεύμα σου να ξεκουραστεί σε κατάσταση μόνιμης απομόνωσης.

        Υπάρχουν και αυτοί που πενθούν διότι έχασαν ένα προσφιλές πρόσωπο τους. Η απώλεια, είναι ίσως το τραγικότερο κομμάτι στη ζωή του ανθρώπου. Είναι δύσκολο να αποχωριστείς τον σύντροφο, το παιδί, την μάνα, ή τον πατέρα, και να μην σαλευτεί το θεμέλιο της υπόστασης.

        Γι' αυτό λοιπόν, σκέψου, γίνε πρώτα θεατής, κάνε δηλαδή τη διάγνωση και μετά προχώρα στη θεραπεία. Αφουγκράσου τη πραγματικότητα και γίνε οδοιπόρος, γίνε ο καλός Σαμαρείτης. Άκουσε το Πνεύμα του Θεού που μας λέει: «Να μιμείσαι τη γη, άνθρωπε, και να καρποφορείς όπως εκείνη. Να μη φανείς χειρότερος από εκείνη την άψυχη. Γιατί εκείνη τους καρπούς δεν τους παράγει για δική της απόλαυση, αλλά για να υπηρετήσουν εσένα. Ενώ εσύ τον καρπό της καλοσύνης που θα κάνεις τον συγκεντρώνεις για τον εαυτό σου» (Ιερά Παράλληλα, άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός).

        Καλά Χριστούγεννα, εύχομαι. Για σένα και την οικογένεια σου. Να έχεις υγεία, ειρήνη σε ότι κάνεις μα πάνω απ' όλα ΑΓΑΠΗ να πλημμυρίσει ολόκληρο το Είναι σου ώστε να μεταδόσεις απλόχερα, πλούσια, ωσάν να είσαι πριγκιπόπουλο. Αλήθεια, μήπως δεν είσαι; 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου